Niet voeren a.u.b.!

De kinderarts zei een keer tegen mij, vlak voor Kerst: “Als je Femke (3 jaar) tijdens Kerst alles laat eten wat ze wil en kan eten, kost het je twee maanden om die schade in te halen”. Die opmerking maakte veel indruk op mij en heb ik diep in mijn hersens gegrift.

Mijn strijd tegen het overvoeden begon. En dat was hard nodig. Bij de slager een plakje worst, bij de bakker een krentenbol, bij de kaasboer een blokje kaas, zelfs in de supermarkt bood men regelmatig een banaan aan. Niets ongezonds zou je denken. En dat klopt, redelijk. Maar genoeg is genoeg. En teveel is echt teveel. Met een extreme aanleg om dik te worden, word je dik van gezonde voeding. Je wordt dik van teveel fruit, van teveel soepstengels, van teveel magere melk, etc. Het is bijna niet te geloven, ik weet het.

Mijn moeder had er iets op bedacht. Zij zei voortaan dat Femke zwaar allergisch was. Dat zei ze bij alles wat Femke kreeg aangeboden. Want als je zegt dat je (klein)kind enorme huiduitslag krijgt of het zeer benauwd krijgt van bepaalde voeding, twijfelen mensen geen seconde: het is niet goed voor haar, dus moet ze het niet hebben. Niemand die vindt dat je overdrijft. Niemand die je probeert over te halen anders te handelen of twijfelt aan jouw oordeel.

Waarom reageert men dan anders als ik zeg dat mijn kind het niet mag hebben in verband met obesitas? Waarom zien we dat niet als ziekte? Het is tenslotte een ware bedreiging van de gezondheid van het kind. Weet je hoeveel pijn het doet, als je als ouder keer op keer moet uitleggen waarom je je kind iets ontzegt? Dat je steeds te horen krijgt dat je wel heel erg streng bent? Ouderwets streng zelfs en dat je zwaar overdrijft?

De strijd tegen obesitas is voor jezelf al moeilijk. Nog moeilijker is het als je die strijd voor een ander voert. En nóg veel moeilijker is de strijd tegen iedereen die je op andere gedachten probeert te brengen of die zelfs lak hebben aan jouw ideeën over wat gezond is voor je dochter.

Als je tegen obesitas vecht bij je jonge kind, vinden veel mensen dat je overdrijft. Maar is je kind een tiener en te dik? Schandalig dat je het zo ver hebt laten komen! Mijn advies aan ouders met obese kinderen: stel de gezondheid van je kind voorop en geloof in jezelf en in je kind!

Juni 2009

Terug naar: Columns